„Czy wspominałem, że Cię potrzebuję?”- Estelle Maskame

 

Wyd. Feeria Young | 360 str. | 37,90 zł | 02.03.2016 r.

„Tak to już jest z odległością:

albo sprawia, że oddalasz się od kogoś,

albo uświadamia ci, jak bardzo go potrzebujesz.”

Zdarzają się serie, w których pierwszy tom jest obezwładniający, lecz kolejne nie dają rady przeskoczyć wysoko postawionej poprzeczki. Są też takie, w których pierwsza część to zaledwie obietnica czegoś większego. Czegoś, co ma nas całkowicie obezwładnić, kiedy poznamy ciąg dalszy. Dla mnie DIMILY to zdecydowanie ta druga kategoria. Tym razem dostajemy wszystko, czego zabrakło w części pierwszej, a nawet więcej. O wiele, wiele więcej.

 Eden nie widziała Tylera od 359 dni. Mogę tylko wyobrażać sobie jak bardzo za nim tęskni, bo choć ja tą wspaniałą dwójkę pożegnałam ledwie cztery miesiące temu i tak tęskniłam za nimi okropnie. Na  szczęście znowu się spotykamy i to nie byle gdzie bo w samym sercu Nowego Jorku. Wspólne wakacje dla Eden i Tylera są czymś czego nie mogą się doczekać, ale też bardzo się boją. Uczucie które rozkwitło między nimi dwa lata wcześniej, mimo czasu i odległości nie osłabło nawet odrobinę, ale wątpliwości nadal pozostają niezmienne. Czy miłość między przybranym rodzeństwem ma szansę zostać zaakceptowana, przez ich najbliższych? Czy para odważy się na uczucie, wiedząc ile będzie ich kosztowało? I co z Deanem, który jest zarówno chłopakiem Eden jak i najlepszym przyjacielem Tylera?

„Nie wiem, jak powinien się czuć człowiek, który kogoś kocha (…) ale jeśli miłość oznacza, że człowiek myśli o drugiej osobie w każdej sekundzie dnia… Jeśli oznacza, że cały twój nastrój poprawia się, gdy ta osoba jest w pobliżu… Jeśli oznacza, że zrobiłbyś dla tej osoby absolutnie wszystko (…) to jestem w tobie bezgranicznie zakochany.”

Tym razem bohaterowie są starsi i choć nadal pozostają nastolatkami, od poprzedniego tomu bardzo dojrzeli. Najbardziej rzuca się w oczy przemiana Tylera, który poprzednio dał się poznać jako zimny drań i rasowy dupek. Miał swoje powody, dlatego wybaczyłam mu to zachowanie dawno temu, ale nawet gdybym tego nie zrobiła, po tym tomie na pewno zmieniłabym o nim zdanie. Tyler nauczył się trzymać swoje demony na smyczy i nareszcie potrafi szczerze się uśmiechać. Zakochałam się w nim w ciąg pięciu minut, dlatego nie dziwi mnie wcale zachowanie Eden, która momentami szalała z zazdrości i jak to ona, robiła pod wpływem impulsu różne głupoty.  Nowych bohaterów mimo zmiany scenerii było zaledwie kilku, ale i tak bardzo się z nimi zżyłam, a rozstanie okazało się potwornie bolesne. Na szczególną uwagę zasługuje Nowy Jork, opisany  z dużą dbałością o detale. Eden jako turystka, nie pomija żadnego szczegółu, który mógłby nas zainteresować, a jej entuzjazm udziela się do tego stopnia, że gdybym miała możliwość, natychmiast wsiadłabym w samolot, by spędzić razem z nią te cudowne wakacje. I z Tylerem. Przede wszystkim z Tylerem.

O CZYM?  „Czy wspominałem, że Cię potrzebuję”, to kontynuacja zakazanego romansu między przybranym rodzeństwem. Tym razem uczucia eksplodują ze zdwojoną mocą. Wszystkiego jest tu więcej: uczuć, emocji, namiętności, ale też dramatu. Ponownie poleją się łzy, a serca zostaną rozbite, nie tylko bohaterów, ale także Wasze. O ile pierwszy tom po prostu mi się spodobał, tak ten całkowicie mną zawładnął i rozbił emocjonalnie. Warsztat młodziutkiej pisarki (i tak bardzo dobry) uległ jeszcze większej poprawie, a ona sama nie tylko dojrzała, ale stała się też znacznie odważniejsza. Czekanie na tom trzeci będzie dla mnie prawdziwą torturą.

Ocena: 9/10

Trylogia DIMILY:

Czy wspominałam, że Cię kocham?

Czy wspominałem, że Cię potrzebuję?

Czy wspominałam, że za Tobą tęsknię?

 Za książkę serdecznie dziękuję Wydawnictwu Feeria Young!