„Wszechświaty”- Leonardo Patrignani

„W jakiejś części twojego świata…”

Zapewne większość z Was zastanawiała się kiedyś czy jesteśmy we wszechświecie zupełnie sami? A może nasz wszechświat wcale nie jest jedynym i ktoś, gdzieś w innej czasoprzestrzeni zadaje sobie dokładnie to samo pytanie?

Alex i Jenny spotkali się już wiele razy, nigdy jednak się nie widzieli. Jak to możliwe? Cienka nić, która powstała znikąd łączy ich umysły w jedynym i niepowtarzalnym związku. Podczas utraty świadomości, nastolatkowie tkwią w dziwnym stanie zawieszenia, gdzie przez krótką chwilę mogą się komunikować. Oboje nie mają pewności czy ta druga osoba istnieje naprawdę, czy jest tylko wytworem wyobraźni i choć nie wiedzą gdzie kończy się cienka granica między jawą a snem, postanawiają zaryzykować i odnaleźć się w realnym świecie.

Ryzykując wiele Alex przemierza pół świata by spotkać dziewczynę, która do tej pory istniała tylko w jego umyśle. I gdy wreszcie są w tym samym miejscu i tym samym czasie, pełni obaw i wątpliwości, nagle wszystkie ich złudzenia rozsypują się jak domek z kart. Choć powinni stać obok siebie, tak naprawdę znajdują się bardzo daleko. W zupełnie różnych wymiarach.

„-Alex, dlaczego nie przyszedłeś? Proszę cię, nie mów mi, że nie istniejesz.

- Jenny, jestem na molo. Jestem tutaj!

- Ja także, dokładnie tam, gdzie ty mówisz, że jesteś.”

Początkowo można ulec złudnemu wrażeniu, że książka będzie głównie i przede wszystkim historią miłosną. On żyje w jej umyśle. Ona jest jego bratnią duszą, choć nigdy się nie spotkali. Pokonują bariery czasu i przestrzeni, tylko po to by w końcu poczuć naprawdę swoją obecność. Tchnie romantyzmem. Nie jest to jednak do końca zgodne z prawdą. Uczucie, które połączyło Jenny i Alexa jest tak naprawdę kluczem, który ma otworzyć drzwi do czegoś innego, o wiele większego, potężniejszego i bardziej groźnego. Tylko, co to jest?

Autor miał bez wątpienia bardzo oryginalny pomysł na fabułę, podczas czytania nie można się jednak pozbyć wrażenia, że zmarnował znaczną część z ogromnego potencjału książki. Choć wszystko tchnie świeżością i intryguje, czuć, że coś jest nie tak. Jakby został pominięty pewien bardzo istotny fragment konieczny do zrozumienia w pełni powieści. Można też dostrzec w tekście lekkie odniesienia do innych dzieł, czy jak kto woli „inspiracje”. Była tu szczypta „Zaklętychw czasie”, odrobina „Domu nadjeziorem” (nawet imię bohatera się zgadza), a nawet nikły cień „Przeczucia”.

Mimo to książka od początku zarzuca na czytelnika swe sidła i nie pozwala na oderwanie się od niej nawet na chwilę. Tajemnice się piętrzą, wątpliwości narastają, a czas topnieje. Na bohaterów czeka zagadka, której nie rozumieją i katastrofa, która niczego nie oszczędzi. Czy zrozumieją swoje przeznaczenie zanim wszystko będzie stracone?

O wydaniu słów kilka. To, co rzuca się w oczy na początku, to piękna, hipnotyzująca okładka, która idealnie oddaje wymowę utworu. Okładka zawiera także obwolutę, nie znajdziemy jednak pod nią postaci wpatrzonej w rozświetlony horyzont. Myślę, że przesłanie jest bardzo wymowne i idealnie nawiązuje do teorii wieloświatów. Szkoda tylko, że pod obwolutą nie znajdziemy także tytułu powieści, co od początku wydało mi się trochę dziwne… Charakterystyczne są też grube, niemal kartonowe kartki, które zaledwie 268 stronnicowej książeczce nadają objętości konkretnego tomiszcza o równie potężnej cenie. Prezentuje się cudownie, jednak grube strony w połączeniu z miękkim grzbietem sprawiają, ze bardzo łatwo „skręcić książce kark”, co niestety ja nieopatrznie zrobiłam.

O CZYM? Historia przecząca prawom fizyki i poddająca pod wątpliwość cały nasz świat. Cienka i niepozorna, choć bardzo intrygująca i stawiająca przed czytelnikiem cale morze teorii i jedno podstawowe pytanie: co by było gdyby? Autor w idealnych proporcjach łączy opowieść o miłości, szukaniu bratniej duszy, próbie zrozumienia swojego przeznaczenia z niebanalną teorią światów równoległych. Choć przyznam szczerze, że na koniec trochę się w tych wszystkich wieloświatach pogubiłam i nie znalazłam odpowiedzi na wiele nurtujących mnie pytań (wręcz przeciwnie, dostałam ich jeszcze więcej!), to historia Jenny i Alexa pochłonęła mnie bez reszty i kazała się zastanowić, co teraz robi Patka w wymiarze alternatywnym? ;)

Ocena:

7/10

Za możliwość odbycia fascynującej podróży po wymiarach alternatywnych, dziękuję serdecznie

Wydawnictwu Dreams.