„Barwy miłości. Czerwień”- Kathryn Taylor [przedpremierowo]

Wydawnictwo Akurat | Tom II  | 350 str. | 34,90 zł
PREMIERA: 17. 02.2016 r.

Ile można poświęcić dla

nieodwzajemnionej miłości?

Grace Lawson jest zwyczajną studentką z Chicago. Kiedy przekroczyła próg Huntington Ventures, londyńskiej firmy, w której ma odbyć prestiżowe praktyki, nie wiedziała jednak, że cały jej świat za chwilę ulegnie zmianie. Wszystko za sprawą Jonathana- seksownego szefa firmy, z którym Grace połączył płomienny romans. Nie jest to jednak kolejna bajka o miłości, bo już na początku mężczyzna postawił bardzo rygorystyczny warunek: żadnych uczuć. Dziewczyna, opętana namiętnością jakiej dotychczas nie znała, godzi się grać według zasad wyznaczonych przez szefa. Jednak serce nie sługa i nawet pożądanie nie jest w stanie zagłuszyć jego głosu. Grace jest gotowa zaryzykować wszystko dla Jonathana, jednak czy mężczyzna będzie potrafił odwzajemnić jej uczucia?

„Nie mam co prawda doświadczenia na tym polu, ale obawiam się, że jestem beznadziejnie zakochana. Tak totalnie beznadziejnie. Tak jak tylko się da.”

Jonathan jest zagadką zarówno dla Grace jak i dla czytelnika. Nieprzystępny, zimny, wyrachowany. Ubiera się jedynie w czernie, jakby nawet w jego garderobie, podobnie jak w życiu, nie mogło być ani jednego jasnego punktu.  Trawi go wściekłość, która ma swoje źródło w przeszłości i zapewniam, że jego tajemnica nikogo nie pozostawi obojętnym. Nawet mnie, mimo iż wcześniej nie darzyłam Jonathana żadnymi głębszymi uczuciami. Moje serce, co prawda nadal nie bije szybciej w jego obecności, ale wreszcie coś do niego poczułam, a to i tak bardzo wiele.

Grace również pozytywnie mnie zaskoczyła. Nie zawsze, bo notorycznie przestawała myśleć ilekroć jej szef spoglądał na nią z pożądaniem, ale wreszcie miewała przebłyski inteligencji i własnej woli, której zdawać by się mogło, jest totalnie pozbawiona. Podobało mi się, że potrafi czasem postawić na swoim i choć nadal dawała wodzić się za nos, to nie denerwowało mnie to aż tak jak w jedynce.

„Wzdycham i rozkoszuję się zapachem jego skóry. Ogarnia mnie szczęście, które niespodziewanie miesza się z odrobiną smutku- bo nie potrafię już wyobrazić sobie życia bez Jonathana. Tylko dokąd mnie to zaprowadzi?

Z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że drugi tom erotycznych perypetii młodziutkiej studentki i londyńskiego rekina biznesu, wypada nieco lepiej niż poprzedni. Przez jedynkę przepłynęłam, co prawda szybko i bez zgrzytów, ale również bez żadnych emocji, tym razem autorce udało się nieco poruszyć moje serce i przyznam szczerze, że pod koniec zaczęłam mocno kibicować bohaterom w ich walce o uczucia, a nawet odrobinkę się wzruszyłam. Jedyne czego trochę mi szkoda to pomysł z elitarnym erotycznym klubem, który choć mocno kontrowersyjny, był również najbardziej intrygującym elementem poprzedniej części. Wątek ten nie został an odrobinę rozbudowany, choć poprzedni tom sugerował, że będzie inaczej. Autorka wybrała zupełnie inną drogę, prowadzącą w bardziej arystokratyczne tereny, ale to nawet lepiej, bo klimat Dynastii wyjątkowo mi podpasował.

O CZYM?  „Barwy miłości. Czerwień” to erotyczna opowieść o kopciuszku, którego książę pożądał, lecz nie potrafił pokochać. Tytułowa czerwień przynosi na myśl namiętność i pożądanie, których zdecydowanie nie zabraknie, a uniesień będzie nawet więcej niż poprzednio. Ja jestem usatysfakcjonowana, bo choć nadal nie jest to zbyt ambitna lektura, to z pewnością wniesie nieco koloru w szare zimowe wieczory.

Ocena: 7/10

W serii:

Barwy miłości | Barwy miłości. Czerwień | Tom III

Za książkę serdecznie dziękuję Wydawnictwu Akurat!