Minionki- animacja

Ilumination Entertaiment/ 90 min./ 2015 r.

Opis:

Film zabierze nas w przeszłość, dzięki czemu poznamy historię Minionków - od zarania dziejów do czasu, gdy w ich życiu pojawił się Gru. Minionki zawsze potrzebowały złego przywódcy, służyły już T. Rexowi, Czyngis-chanowi, Napoleonowi, a nawet hrabiemu Drakuli, tyle tylko, że… wszystkich ich przypadkowo zgładziły. Teraz, kiedy nie mają komu służyć, są pogrążone w rozpaczy. Minionki Kevin, Bob i Stuart desperacko poszukując zła, przemierzają cały świat. Po drodze detronizująkrólową Elżbietę II i wplątują się w najdziwniejsze przygody. Na Florydzie, podczas tajemnej konwencji złoczyńców poznają Scarlett Overkill (w wersji oryginalnej głosu użyczyła jej Sandra Bullock), pierwszy w historii tak czarny kobiecy charakter. W niej cała nadzieja.

(Filmweb)

Zwiastun:

Recenzja:

Minionkowy żółty

najmodniejszym kolorem sezonu!

Są małe i żółte, kochają banany, a za życiowy cel obrały sobie służbę najgorszemu łotrowi wszech czasów. Kto to taki? Oczywiście Minionki! Stworki, które opanowały popkulturę i stały się żółtym symbolem szczęścia. Spotkać je można dosłownie wszędzie. Ich podobizny ozdabiają opakowania, plakaty, ubranka dziecięce. Nawet popularny Tic-Tac ma teraz minionkową twarz. Poznaliśmy je za sprawą dwóch animacji: „Jak ukraść księżyc” i „Minionki rozrabiają”, lecz teraz nareszcie dostały własny film, na co w stu procentach zasłużyły i udowodniły, że potrafią rozśmieszyć widza, nawet jeśli nie ma on kompletnie pojęcia o czym mówią.

Już oglądając wcześniej wspomniane pozycje, głowiłam się nad tym skąd wzięły się Minionki. Teraz w końcu poznałam ich historię od podszewki. Wszystkie tajemnice zostają rozwikłane, a widz może podziwiać cały proces ewolucji tych niezwykłych stworzeń dosłownie od kijanki. Minionki żyją od początku istnienia świata i już od pierwszych chwil pragnęły tylko jednego- służyć złu. Jak szybko się okazuje znalezienie odpowiedniego przywódcy nie jest wcale trudne, znacznie większy kłopot stanowi utrzymanie złego władcy przy życiu, zwłaszcza jeśli dysponuje się tak małym i przepełnionym sympatią rozumkiem. Minionki doprowadziły już do zagłady T-Rexa, wpędziły do grobu Draculę (tym razem na dobre), a nawet wysadziły w powietrze Napoleona. Choć bardzo starają się być dobrymi sługami, zawsze coś idzie nie tak. W końcu popadają w depresję, co kłóci się niesamowicie z ich radosnym usposobieniem. Na szczęście trzech śmiałków postanawia przywrócić żółtemu społeczeństwu radość życia.

Kevin, Stuart i Bob wyruszają w pełną przygód podróż, w poszukiwaniu łotra, któremu mogłyby służyć. Przypadkiem trafiają na Targi Zła, gdzie poznają Scarlet O’Haracz- wybuchową mieszankę okrucieństwa, temperamentu i stylu, która oczarowuje ich od pierwszej chwili. Minionki są gotowe zrobić dla niej wszystko. Złamią wszelkie obowiązujące reguły, zmienią bieg historii, a widzów doprowadzą do rzewnych łez i bólu brzucha- oczywiście ze śmiechu.

Przyczyn minionkowego fenomenu jest wiele. Przede wszystkim to przeurocze stworzenia, będące symbolem szczęścia, których po prostu nie można nie pokochać. Ich gapowatość i niezręczność rozbroi największego ponuraka i doprowadzi do salw śmiechu. Choć pociąga je zło, tak naprawdę są ucieleśnieniem dobra- są gotowe na wszystko by uszczęśliwić swojego pana. Nikt tak naprawdę nie zna ich języka, ale każdy, bez względu na narodowość rozumie sens wypowiadanych przez nie zdań. Minionkowy stał się niespodziewanie językiem międzynarodowym, który łączy wszystkich w miłości do tych stworzeń. Największe wrażenie tworzą jednak wszystkie razem, tworząc jedną, wielką, żółtą rodzinę. Społeczeństwo które nie zadaje zbędnych pytań, jest zgrane i choć czasem złośliwe, to przepełnione miłością. A każdy chciałby być częścią takiej gromadki.

Salwy śmiechu i niesłabnący entuzjazm na sali kinowej są chyba najlepszym dowodem na to, że na „Minionki” naprawdę warto się wybrać. Ja chętnie obejrzałabym je ponownie, a potem jeszcze raz. Mam szczerą nadzieję, że to nie ostatnia odsłona przygód tych fantastycznych stworków, bo choć jest ich teraz wszędzie pełno, ja nadal nie mam ich dosyć!

Ocena:

9/10