„Bez pożegnania”- Agnieszka Lingas-Łoniewska

Wyd. Burda Książki | Tom II | 328 str. | 39,90 zł | Data wydania: 25.03.2020 r. 

Znaleźć kogoś, kto obudzi cię z koszmaru

Przeszłości nie da się wymazać. Nie da się zapomnieć, tego co już się wydarzyło, nawet jeśli wspomnienia są najgorszym koszmarem. Dla Jacka takim powracającym koszmarem jest wojna. On przeżył i wrócił, ale nie wszyscy mieli to szczęście. Mężczyzna nie może otrząsnąć się z traumy i nie potrafi cieszyć się życiem, wiedząc, że przez jego błąd, ktoś to życie stracił. Teraz zaczyna jednak zupełnie nowy etap. Dostaje awans, przenosi się do jednostki w Orzyszu i robi wszystko, by jego przełożony, Piotr Sadowski, nie dostrzegł demonów, z którymi walczy każdego dnia. By nieco je oswoić, mimo oporów, decyduje się na terapię. Jednak kobieta, do której się zgłasza, szybko okazuje się kimś o wiele więcej niż tylko terapeutką. Czy to przeznaczenie skrzyżowało ich ścieżki? Czyżby kobieta równie skrzywdzona, co on sam, okazała się tą, która wreszcie obudzi Jacka z koszmaru?

Na kontynuację bestselerowego „Bez przebaczenia” czekaliśmy aż dziesięć lat. Autorka tak jednak ma, że nigdy nie pisze na siłę i woli poczekać na pomysł, który będzie ważny, wartościowy i wart opowiedzenia. Tak właśnie było w przypadku „Bez pożegnania”. Poprzedni tom, był pełen skrajnych emocji, młodzieńczych uniesień i dramatów zrodzonych z dumy bohaterów. Kontynuacja jest zupełnie inna. Nadal dramatyczna, emocjonalna i rozdzierająca serce, ale jednocześnie niesamowicie dojrzała i pełna mądrości. Tym razem bohaterami są dorośli ludzie, mocno doświadczeni przez życie i naznaczeni różnymi traumami. To już nie nastolatki, którymi rządzą hormony i porywy serca, tylko dojrzali ludzie, który są gotowi pokonać wszelkie przeszkody, by wreszcie zaznać szczęścia i dać to szczęście drugiej osobie.

Ponowne spotkanie z Paulą i Piotrem, było jak odwiedziny u dobrych znajomych, ale to Jacek i Weronika grają tu pierwsze skrzypce. On- żołnierz, który walczy z koszmarami na jawie i we śnie. Ona- psycholog, która mimo własnych tragicznych przeżyć, pragnie pomagać innym. Wpadają na siebie przypadkiem, ale szybko okazuje się, że połączy ich coś więcej niż terapia. Jestem całkowicie zauroczona postacią Weroniki, która na każdym kroku udowadniała, że jest pod każdym względem postacią wartą naśladowania. Mimo dramatycznej przeszłości, nie poddała się i dzielnie walczy o własne szczęście. Ma w sobie niezmierzone pokłady spokoju i determinacji, nie daje się sprowokować i robi wszystko, by jej i Jackowi udało się wyjść na prostą. Sporo było tu scen, kiedy Jacek robił coś głupiego, próbował ją zniechęcić do siebie, sprawić, by się poddała, ale ona nie miała takiego zamiaru. Naprawdę wspaniała, godna naśladowania postać, choć muszę przyznać, że przez tą waleczną i silną postawę, Jacek wypadł przy niej trochę na mięczaka i nie zrobił dla niej nawet połowy tego, co ona zrobiła dla niego.

Ważnym elementem książki, jest zespół stresu pourazowego, z którym borykają się żołnierze powracający z misji.  Autorka solidnie przygotowała się do opisania tego zagadnienia i wykorzystała nawet w treści prawdziwy, istniejący projekt, który pomaga żołnierzom i ich rodzinom powrocie do normalności. Książka jest więc nie tylko piękna i poruszająca, ale też pełna prawdziwych emocji i ważnych zagadnień.

O CZYM?  „Bez pożegnania”, to historia żołnierza naznaczonego traumą i kobiety, która mimo własnych demonów, robi wszystko, by mu pomóc. Piękna, bolesna i dająca do myślenia książka, którą pochłonęłam dosłownie „na raz”. Poza historią Jacka i Weroniki, poznajemy też dalsze losy Piotra i Pauliny, na których czeka jeszcze kilka niespodzianek. Dużym zaskoczeniem okazał się też dodatkowy wątek innej pary bohaterów, naprawdę uroczy, ale w moim odczuciu odrobinę zbędny. Zabrakło mi tu trochę drobiazgowości i bogatszych opisów, które były obecne w tomie pierwszym. Mnogość wątków w zestawieniu z mniejszą objętością daje wrażenie, że powieść jest nieco skrótowa i zdecydowanie za szybko się kończy. Wiem jednak, że nie wszyscy podzielają moją fascynację długimi i rozbudowanymi opisami, więc jest spora szansa, że to co dla mnie było wadą, dla Was okaże się zaletą. Mimo to, jestem naprawdę usatysfakcjonowana lekturą. Pokochałam bohaterów i razem z nimi przeżywałam każdą scenę. Naprawdę warto było poczekać dekadę na tą historię.

Ocena:

7/10

Inne, zrecenzowane książki Autorki:

Bez przebaczenia

Jesteś moja, dzikusko

Obrońca nocy

Zakład o miłość

W szponach szaleństwa

Piętno Midasa

W zapomnieniu

Szósty

Kiedy zniknę | Kiedy wrócę

Wszystko wina kota!

Tylko raz w roku

Seria Zakręty losu:

 Zakręty losu | Braterstwo krwi | Historia Lucasa | Nowe pokolenie

_________________________________________________________________